- stracić zdolność
- потерять способность
Otwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski. Jerzy Kazojć. 2009.
stracić zdolność
Смотреть что такое "stracić zdolność" в других словарях:
stracić pokarm — {{/stl 13}}{{stl 7}} o kobiecie lub samicy ssaków: stracić zdolność wytwarzania pokarmu w gruczołach mlecznych {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
głos — m IV, D. u, Ms. głossie; lm M. y 1. «dźwięk (artykułowany) wydawany przez istoty żyjące, mowa, śpiew; także wszelkie bodźce zewnętrzne oddziałujące na zmysł słuchu, brzmienie czegokolwiek» Donośny, mocny, słaby głos. Cienki, gruby głos. Dźwięczny … Słownik języka polskiego
zgłupieć — dk III, zgłupiećeję, zgłupiećejesz, zgłupiećej, zgłupiećpiał, zgłupiećeli, zgłupiećpiały, zgłupiećpiali 1. pot. «stać się głupim, stracić zdolność rozumowania, rozsądek» Zgłupieć z miłości. 2. pot. «stracić orientację, nie potrafić właściwie… … Słownik języka polskiego
skarleć — dk III, skarlećeję, skarlećejesz, skarlećej, skarlećlał, skarlećeli, skarlećlały, skarlećlali «zmaleć, skarłowacieć, stracić zdolność wzrostu» Skarleć z powodu złego odżywiania. Skarlała, uschła sosenka … Słownik języka polskiego
zaniemówić — dk VIa, zaniemówićwię, zaniemówićwisz, zaniemówićmów, zaniemówićwił «stracić zdolność mówienia, przestać mówić, zamilknąć» Zaniemówić ze strachu, ze zdziwienia, z radości, z oburzenia, z gniewu. Całkowicie zaniemówić … Słownik języka polskiego
znieruchomieć — dk III, znieruchomiećeję, znieruchomiećejesz, znieruchomiećej, znieruchomiećmiał, znieruchomiećeli, znieruchomiećmiały, znieruchomiećmiali «stać się nieruchomym, zastygnąć w bezruchu; stracić zdolność ruchu» Znieruchomieć ze zgrozy, z przerażenia … Słownik języka polskiego
oniemieć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk IIIa, oniemiećeję, oniemiećeje, oniemiećmiał, oniemiećmieli {{/stl 8}}{{stl 7}} stracić zdolność mówienia, zwłaszcza chwilowo, w wyniku nagłego, silnego przeżycia, doznania emocjonalnego, stresu : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
władza — ż II, DCMs. władzadzy 1. blm «prawo rządzenia państwem, panowanie, rządzenie; stosunek społeczny między dwiema grupami, polegający na tym, że jedna z grup może w sposób trwały oddziaływać na postępowanie grupy drugiej w realizacji zadań… … Słownik języka polskiego
głowa — 1. Alkohol, wino, piwo itp. szumi komuś w głowie «ktoś jest oszołomiony po wypiciu alkoholu, wina, piwa itp.»: Długo nie mogę zasnąć, w głowie szumi mi piwo, pocałunki puchną na wargach, a policzek pali ze wstydu. Z. Kruszyński, Na lądach. 2.… … Słownik frazeologiczny
oko — 1. Ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało «zwrot podkreślający wyjątkowość i rzadkość czegoś»: (...) jeżeli zaufacie Ewangelii – zobaczycie rzeczy, których ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało, a które Bóg przygotował dla tych, co Go… … Słownik frazeologiczny
słuch — m III, D. u; lm M. y 1. blm «zmysł odbierający wrażenia dźwiękowe, działające na receptory w ślimaku ucha wewnętrznego; zdolność słyszenia; słyszenie» Przytępiony, słaby słuch. Mieć dobry, ostry słuch. Stracić słuch. Wysilać, wytężać słuch. ◊… … Słownik języka polskiego
